சந்தன/செம்மர அகற்றல்கள் (அறுத்தல்களல்ல, கவனிக்கவும்), என்கவுன்டர்கள், மனித உரிமைகள்: சில குறிப்புகள்

ஏனெனில் நானே ஒரு ‘விடுதலை’ வீரமணிதான்! :-)

எச்சரிக்கை: இது ஒரு 1500 வார்த்தை பதிவு. பொறுமையாகப் படிக்கவும். இல்லையேல் ஓடவும். ஒரு சுக்குப் பிரச்சினையுமில்லை. எப்படியும் அடுத்த இணைய பப்பரப்பா அலை வந்துகொண்டேதானே இருக்கும்? ஆகவே, கவலைவேண்டேல். இந்த அலைகளின்மீது தொடர்ந்து சவாரி செய்துகொண்டே இடைவிடாத சமூகவலைத்தள இறும்பூதடையலாம். சரியா? ;-)

சரி. செம்மரத் திருடர்கள், மன்னிக்கவும்  ‘செம்மரப் போராளி அகற்றாளர்கள்’ – அவர்கள் கூலித் தொழிலாளர்களேயானாலும், சுடப்பட்ட படங்கள் பரிதாபமாகக் காட்சியளித்தாலும் – அவர்கள் படுஉத்தமர்களோ அல்லது பால்மணம் மாறாத அப்பாவிகளோ அல்லர் – ஆகவே, அவர்கள் அநியாயமாகச் சுட்டுத் தள்ளப் பட்டுவிட்டனர் என நான் கருதவில்லை.  மாறாக, அவர்கள் பலபிறவிதங்களில் மகாமகோ கயவர்கள்தான் என்பதை, சில குறிப்புகளுடன் கோடிட்டுக் காட்டுவதுதான் என் நோக்கம்.(+மேலும் – அரசு பக்க உண்மைகளும், பிற பின்புலச் செய்திகளும் வெளிவரவேண்டும் – ஆனால் இவை இதுவரை (நான் அறிந்தவரையில்)  வெளிவரவில்லை என்ற காரணத்தாலும்)

ஆனால் – செம்மரங்களை, சந்தனமரங்களைத் தொடர்ந்து  அநியாயத்துக்குத் திருடி, முற்பகலில் களப்பணி செய்பவர்களுக்குப் பிற்பகலில் என்கவுன்டர் பணிமூப்பு விளையும் என்று மட்டும் சொல்ல வரவில்லை. (என்கௌன்டர்கள் – சில குறிப்புகள் 04/12/2012)

இந்த அகற்றாளர்கள் – செம்மரங்களை வெட்டியதற்கும் அப்பாற்பட்டு, பலப்பல தாங்கொணா அட்டூழியங்களைச் செய்பவர்கள்தான்.  இதை வெளியே பகிரங்கமாகச் சொல்வதனால், நான் தமிழனாகிவிடமாட்டேனோ, இனத் துரோகியாகிவிடுவேனோ என்ற கவலையெல்லாம் எனக்கு இல்லை.  ஏனெனில், பலர் பலமுறை எனக்கு – ‘டேய், நீ தமிழனே இல்லை, ஒன்னை ஒழிச்சிடுவோம்டா!’ – எனச் சான்றிதழ்களை, அறிவுரைகளை வழங்கியிருக்கிறார்கள் அல்லவா? 8-)

-0-0-0-0-0-0-0-

… … ஒருவழியாக, செம்மரத் தமிழ்த் திருடர்கள் சுடப்பட்டது குறித்த சலசலப்புக்கு – ஒரு மசுரும் தெரியாமல் ஆண்குறியெழும்ப ஆவேசப்பட்டு, சும்மனாச்சிக்கும்  சலசலத்து விட்டு, தமிழ்(!)இனமானம் தொழிலாளி-கொலை என்றெல்லாம் வாந்தி எடுத்துவிட்டு,  எய்தவனிருக்க அம்பை நோவானேன் எனப் பிலாக்கணம் வைத்து,  பின்னர் அச்சலசலப்பு கொஞ்சம் அடங்கியதும் – அனைவரும் அடுத்த பப்பரப்பா பிரச்சினைக்கு தங்களுடைய மேலான கருத்துகளை அள்ளித் தெளித்துக்கொண்டிருக்கும் போது…

…நான்  என்னதான் செய்துகொண்டிருக்கிறேன்?

-0-0-0-0-0-0-0-0-

பலவிதமான வேலையழுத்தங்களால் இணையம் பக்கமே இருபது நாட்கள் போல போகாமலிருந்து – பின்னர், இப்பதிவை ஒருவழியாக நான் மறுபடியும் எழுத ஆரம்பிப்பதற்குள் – இந்தத் தாங்கொணா ஊடகச் சராசரிகளான அரைகுறைக் கருத்துதிர்ப்பாளர்களின் பப்பரப்பா அலையானது  – ஒரு மசுறு எழவையும் புரிந்தேகொள்ளாமல் – மாட்டுக்கறி, நெட்ந்யூட்ரலிடி, உத்தமவில்லன், ஐஐடி-யைப் பற்றிய அறிவார்ந்த பிலாக்கணங்கள், அம்பேட்கர்=பெரியார்(!) … …  எனத் தொடர்ந்து சென்று கொண்டேயிருக்கிறது, என்ன செய்ய… ஒர்ரே #ட்ரென்டிங் டிங்டிங் என எப்படித்தான் ஞமலிகள் போல அலைகின்றார்களோ என நினைத்தாலே எனக்கு அயர்வாக இருக்கிறது…

ஆனால், இவற்றைப் பற்றியெல்லாம் விலாவாரியாக எழுதலாமென்றால், எனக்கு முனைப்பில்லை. ஏனெனில், இம்மாதிரி அக்கப்போர்களை, தேர்ந்தெடுத்துதான் நடத்திச் செல்லமுடியும். எல்லா எழவெடுத்த முட்டாள்கருத்தியல்களுக்கும் தேவைமெனக்கெட்டு எதிர்வினையாற்றினால் மேலதிகமாக பைத்தியம் முற்றிவிடும். (ஆனால் ஒப்புக் கொள்கிறேன்: இந்த உதிரிக் கருத்துதிப்பாளர்களைக் கட்டுப்படுத்த நினைத்தாலும் பிரச்சினை – ஊடகங்களில் ஊதாரித்தனமாகச் செலவழிக்கும் நேரத்தை – அதற்குப் பதிலாக – நேரடியான வன்முறைகளிலும், கொள்ளைகளிலும், பாலியல் வன்புணர்ச்சிகளிலும் செலவழித்து, நாட்டையே நாற அடித்துவிடுவார்கள்! அவர்களுக்குத் தேவை அவர்களுடைய வெட்டிவெறிகளுக்கு ஒரு வடிகால், அவ்வளவுதான்! ஒரே மட்டையடியாக ‘இன்னிக்கி இத்தப்பத்தி இத்தாண்டா என்னோட மேலான கர்த்து, புட்ச்சிக்கினு ஓட்றா!’ கதைதான்!)

சரி, நாளைய பப்பரப்பாவை இன்றே முந்தித்தரலாம் என்றால், ஜெயலலிதாவுக்கு 10 ஆண்டுகள் கொடுங்காவல் தண்டனைச் சிறை எனக் குதூகலப் படலாம் என்றால், அந்த எழவைப் பற்றி விலாவாரியாக எழுத எனக்கு ஒரு சுக்கும் தெரியாது. அதற்குள் அவர் மறுபடியும் இன்னாள் முதல்வராகிவிட்டார்! ஆனாலும் – பிற இணையக் குளுவான்கள் போலவே ஏகாம்பரத்தனமாக மோதிக்கு அறிவுரை, பன்னீர்செல்வத்துக்குக் கிண்டலுரை, பெற்றோர்களுக்கு அறிவுரை, என்னைக் கௌரவித்து எனக்கு நானே கூட்டம் போட்டுக்கொள்வது, குழந்தையை வளர்ப்பது எப்படி, தெலெகுப் பட விமர்சனம் போல, அம்பேட்கர்=பெரியார் கலப்படம் பற்றியெல்லாம் எழுதலாம் என்றால் – கொஞ்சம் கூச்சமாக இருக்கிறது. ஏன், மற்ற அற்பர்களைப் போல, என் அறியாமைகளைப் பகிரங்கமாகப் பறைசாற்ற வேண்டும், சொல்லுங்கள்?

 
… நிலைமை இப்படி இருக்கையிலே, நான் இன்னமும் அந்த எழவெடுத்த செம்மரத்தையே கட்டிக்கொண்டு அழுவதற்குக் காரணம்: அடிப்படையில் நான், ஒரு தமிழ்மொழி செம்மரமொழி மரநாடன் என்பதுதான். நானே கலைஞன்தான்!

ஆகவே.

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

நான் பலவருடங்களாக – அல்லாஹ் பக் ஷ் (=அல்லாபிச்சை அல்லது அல்லாவின்வெகுமதி எனக் கருதலாம் – அவர் தன்னை அல்லா பகழ் என்றுதான் சொல்லிக்கொள்வார்) எனும் மாஜி செம்மர ‘அகற்றாளர்’ ஒருவரிடம் தோழமையோடு இருந்தேன். இவருக்குப் பூர்வீகம் ஜவ்வாது மலைப்பக்கம். 7 ஏக்கராவில் அடிப்படைத் தொழில் விவசாயம் – மாந்தோப்பும் தென்னந்தோப்பும், கொஞ்சம் நெல்லும்; ஆனால் ‘சாகசங்களுக்காக’வும் சுலபப் பணத்துக்காகவும் (‘ஜல்தியா பணம் தேத்தலாம்!’) சந்தன மரம் செம்மரம் வெட்டல் போன்றவற்றிற்கெல்லாம் தன்னுடைய முன்அவதாரங்களில் சென்றிருக்கிறார். (பொதுவாகவே – திருவண்ணாமலை, விழுப்புரம், வேலூர் மாவட்டங்களில் இருந்துதான் – மலைவாழ் ஆசாமிகளும், சமவெளி ஆட்களும் இத்தொழிலில் ஈடுபட்டிருக்கிறார்கள்)

இவர் — சுமார் 10-20 வருடங்கள் முன்வரை – நம் தமிழக ஜவ்வாது மலைகளிலுள்ள சந்தன-செம்மரங்களை ஒழித்துக் கட்டியதில், நம் தமிழக அரசியல்வாதிகளுக்கும் – ஒரு அடிமட்ட அகற்றாளனாக – சந்தனசெம்மரப் போராளியாக உறுதுணையாக இருந்திருக்கிறார். இந்த, அயோக்கிய திராவிடப் பட்டப்பகற்கொள்ளைகளுக்குப் பின்னர்தான் ஆந்திராவும் கர்நாடகாவும் போகவேண்டிவந்தது இவருக்கு – ஏனெனில், துப்புறவாக ஜவ்வாது மலைகளையே ஒரு மரமுமில்லாமல் மொட்டையடித்துவிட்டனர்கள், நம் செல்ல உதிரிகள்! (பார்க்க: அக்கால இசுடாலினாரின் மறைமுக ஜவ்வாது சந்தனக் கொள்ளை பற்றிய பதிவு) பின்னர் ஆந்திரத்து காளஹஸ்தி, பத்ராசலம் மலைத்தொடர்களிலும் இந்தக் கயமைத் தொழிலைச் செய்திருக்கிறார்.

ஆனால் – திருமணம் ஆனதும், மனைவியின்  ‘தொல்லை’யால் (இது அவர் உபயோகித்த பதம் – ஆனால் அந்த மனைவி மிகுந்த புத்திசாலி எனத்தான் சொல்லவேண்டும்) இந்த பக்கத்து மாநிலக் காடுகளைத் தமிழ்மொட்டையடிப்பதை விட்டுவிட்டு. ஒழுங்காக பெங்களூர் பக்க சப்போட்டா+கொய்யா தோட்டங்களைக் குத்தகை எடுக்கும் தொழில் செய்து கொண்டிருந்தார். நானும் இவரிடம் சுமார் மூன்று மாதங்கள் போல, எனக்கு அவகாசம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் – விட்டுவிட்டு துணைத்தோட்டக்காரனாக இருந்திருக்கிறேன். நீர் பாய்ச்சுவது, கிளறிவிடுவது, களை பிடுங்குவது, பழத்தைப் பதமாகப் பறிப்பது, காலையில் மண்டிக்குச் செல்வது (பெங்களூர் கொசகொசா கேஆர் மார்க்கெட் மண்டிகளுக்குக் காலையில் சென்றால் – அது ஒரு தனியான அண்டவெளியாகவே இருக்கும் – அது வேறொரு உலகம்தான்!) என பலப்பல அனுபவங்கள். அவர் சுவாரசியமான மனிதர்தான். நைச்சியமாகக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் கடன்வாங்கி, அதனை ரூ15,000த்துக்கும் மேலே செல்லவைத்த சாமர்த்தியம் வேறு! ;-)

ஆனாலும் –  சுமார் ஐந்து  வருடங்கள் முன், இவருடனான பழக்கத்தை முழுவதுமாகத் துண்டித்தேன். அவர் கொடுக்கவேண்டிய பாவப்பணத்தையும் வேண்டாமென்று கோபத்துடன் சொல்லிவிட்டேன். ஏனெனில் – அவர் குடிமயக்கத்தில்/மப்பில் உணர்ச்சிகரமாக விவரித்த ஒரு கூசும், அசிங்கமான சம்பவம். மப்பு தெளிந்தவுடன், இரு நாட்களுக்குப் பின், மறுபடியும் அதனைப் பற்றிக் கேட்டபோதும், அவர் வெகு சாதாரணமாக, தான் செய்தது சரி என்பதுபோலப் பேசினார். எனக்கு வெறுத்துவிட்டது. அதனால்தான். (இந்நிகழ்ச்சியின் விவரத்திற்குப் பின்னர் வருகிறேன்)

-0-0-0-0-0-0-0-

நான் என்ன சொல்லவருகிறேன் என்றால், இந்த செம்மர அறுப்பாளர்கள் – பாவப்பட்ட தொழிலாளிகள் அல்லர். அயோக்கியர்கள் தாம். அவர்களுடைய கடத்தல்/அரசியல் முதலாளிகளுடன் சேர்த்து ஏகோபித்து அழித்தொழிக்கப் படவேண்டியவர்கள்தான். ஆகவே – போக்கத்துப்போய் சும்மா உச்சுக்கொட்டிக்கொண்டு, மனிதவுரிமை அற்பத்தனங்களில் ஈடுபடுவதென்பது என்பது எனக்கு ஒத்துவராது. ஏன்?

இந்த மரத் திருடர்கள் – முழு ஒப்புமையுடன்தான், அதில் உள்ள சகல சாதகபாதகங்களையும் அறிந்துதான் இந்தத் தொழிலில் ஈடுபட்டிருக்கிறார்கள். முன்னர் பலமுறையும் இத்தொழிலில் ஈடுபட்டு துட்டு தேர்த்தியிருக்கிறார்கள். இப்படிச் சம்பாதித்த பணத்தையும் குடியிலும் கூத்திலும்தான் செலவழித்திருக்கிறார்கள்.

அவர்களுடைய குடும்பங்களுக்குத் தெரியாமல் இவற்றை இந்தத் திருடர்கள் செய்யவில்லை. அனைத்துக் குடும்பங்களுக்கும் தெரியும், தங்கள் குடும்பத்தலைவனின் லட்சணம். ஆனால், பைசா வருகிறதே! (இது நம் திராவிடத் திலகங்கள் அனைவருக்கும் பொருந்தும்)

வெட்டும் திறனுக்கேற்ப ஒரு நாளைக்கு ரூ4000-6000 போல கூலி. 10 நாட்கள் முதல் சுமார் 2-3 வாரங்களுக்கு காட்டிலேயே இருப்பார்கள். சாப்பாடு​ + ‘தண்ணி’ எல்லாம் இலவசம். கங்காணி சொல்படி அறுக்கப்பட்ட மரங்களை, தூக்கிக்கொண்டுபோய் லாரிகளில் சேர்த்துவிடவேண்டும். இவற்றைத் தவிர, ஒரு ‘சுற்றுப் பயணம்’ சரியாக முடிந்தால் ரூ 20,000 வரை ஊக்கபோனஸ். ஒருவன் ஐடி சேவை நிறுவனங்களில் சுமார் 15 வருடமாவது  ‘குப்பை கொட்டினால்’ தான் இத்தொகையைச் சம்பாதிக்கமுடியும்!

இவர்கள் ஆந்திர/கர்னாடக காட்டுப் பகுதிகளுக்குச் செல்லும்போது, ‘உடல் சூட்டைத் தணித்துக்கொள்ள’ அங்குள்ள பாவப்பட்ட, படுபயங்கர ஏழ்மையில் உழலும் மலைவாழ் பெண்களை  (எனக்கு, இத்தொழிலின்மீது வெறுப்பு இல்லை; வேசைத் தொழிலின் சமூகப் பங்களிப்புகளை, அதன் தேவைகளை – ஒப்புக்கொள்ளமுடியாவிட்டாலும், உணர்ந்தவன் நான். பொத்தாம்பொதுவாக இவர்களை ஒழுக்கவியல் பார்வையில் சுட்டெரிப்பது, எனக்கு ஒவ்வாது) அணுகுவதும் வெகு சாதாரணமாக நடக்கும் ஒரு விஷயம்.  இதிலும் பல தகிடுதத்தங்கள் செய்வார்கள். காரியத்தை முடித்துக்கொண்டு, பைசா கையில் இல்லை என்று சொல்வது, அப்பெண்களின் மலைவாழ் உறவினர்களை துப்பாக்கிகாட்டி மிரட்டுவது, பெண்களை மரம்வெட்டும் ஆயுதங்களைக் காட்டி மிரட்டிப் பணியவைப்பது என்று இதில் பலவகை.

குறிப்பு: சுமார் 15 வருடங்களுக்குமுன் நடந்த விஷயம் இது; இம்மாதிரி ஆந்திரச் செம்மர அகற்றல்களின்போது ஒரு சமயம்,  ‘சூட்டைத் தணித்துக்கொள்ள’ என் கடந்தகால நண்பர் அல்லாஹ் பக் ஷ், மாளா வறுமையில் வாடும் ஒரு காட்டு எல்லையோரக் குடியிருப்புக்குச்  சென்றிருக்கிறார். அங்கு அவருக்குக் கிடைத்தது 14 வயதேயான ஒரு சிறுமி, ஒரு குழந்தை! பேச்சுவார்த்தையில், காரியத்திற்கு 20 ரூ என முடிவானது. ஆனால் தன் காரியம் முடிந்தவுடன், வெளியில் காத்திருந்த தன் நண்பர்களையும் (மேலதிகமாக 5 பேர்!) கூடாரத்துக்குள்ளே அழைத்து, ‘யாம் பெற்றபேறு தம் நட்பும் பெறுக!’ என விருந்தோம்பல் செய்திருக்கிறார். பாவப்பட்ட சிறுமியானவள் ஆறு பொறுக்கிகளின் தொடர் வன்புணர்ச்சியால் வாந்தி-மயக்கம். பிறப்புறுப்பு கிழிந்து ரத்தப் பெருக்கு. இருந்தாலும் இந்த அயோக்கியர்கள் கண்ணும்கருத்துமாக காரியத்தை முடிப்பதிலேயே குறியுடன் இருந்திருக்கிறார்கள்.

“ஆனாக்க, சொன்னசொல் தவறாம அவ மார்மேல இருவது ரூவா வெச்சிட்டுதான் வந்தேன்!”  இதனைக் கேட்டதும் எனக்கு மூளை பயங்கரமாகக் கலங்கிவிட்டது. இரண்டு நாட்கள் போல அவரையே வெட்டிப் போட்டு தோட்டத்தில் புதைத்துவிடலாமா என வெகு தீவிரமாக யோசித்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு, ஒருவேளை மப்பில் உளறினாரோ என்ற சந்தேகத்தில் மறுபடியும் அவரைக் கேட்டால் – அவர் சொன்னது – “எய்ட்ஸை வெச்சிக்கிட்டு யாருக்கு கொடுக்காலாம்னிட்டு அலையற பொட்டச்சிங்களுக்கு நீங்க ஏன் சார் பரிஞ்சிக்கினு வர்ரீங்க? அதுங்களுக்கு இருவது ரூபாவே அதிகம்!”

கொலை செய்யாமல், ஏன், அவரை உதைக்கக்கூடச் செய்யாமல் (ஏனெனில், அவர் மனைவியை எனக்கு நன்றாகத் தெரியும். கூடவே, அவருடைய இரு பாவப்பட்ட ‘பொட்டச்சி’ பெண்பிள்ளைகளையும்; இவர்களுக்கு அந்த 14வயதுச் சிறுமியின் கதி வரவேகூடாதுதான்!) — அத்துடன் அவர் உறவைத் துண்டித்தேன்.

இச்சமயம் கொஞ்சம் யோசித்தால், இந்த அல்லாஹ் பக் ஷ் அவர்களுக்கு நான் ஒருவிதத்தில் நன்றி சொல்லத்தான் வேண்டும். ஏனெனில் இவரைச் சந்திக்கும் வரை – விடாமல் ஐந்து வேளை தொழுகை செய்பவர்களை, வெள்ளிக்கிழமைகளில் தவறாமல் மசூதி சென்று வழிபடுபவர்களையெல்லாம் கண்ணியமானவர்கள், முடிந்தஅளவு ஆன்மிகத்தில் ஈடுபட்டு நேர்மையாக அன்றாடவாழ்க்கையை நடத்திக்கொண்டு செல்பவர்கள் என நினைத்திருந்தேன். ஆனால் இவர் போன்ற பலரும் சடங்குரீதியாக இஸ்லாம் சமுதாயத்தில் இருந்துகொண்டு, இரட்டைவேடம் போடுபவர்கள்தாம் எனத் தெரிந்துகொண்டது ஒரு முக்கியமான படிப்பினைதான்.

-0-0-0-0-0-0-0-

எனக்குத் தெரிந்து, கடந்த 15 வருடங்களில் இந்த தமிழக மரமறுப்பு வெறியர்கள், குறைந்த பட்சம் 3 (4?) ஆந்திர வனத்துறை அதிகாரிகளைக் கொன்றிருக்கிறார்கள். இதில் ஒருவரை (1-2 வருடங்கள்முன் நடந்தது என நினைவு) மரத்தில் கட்டி கல்லாலும் கட்டையாலும் அடித்துமட்டுமே படுகுரூரமாகக் கொன்றார்கள். இதைத் தவிர, குறைந்தபட்சம் ஒரு ஆந்திர மலைவாழ் இளைஞரை உயிருடன் தீயிட்டுக் கொளுத்தியிருக்கிறார்கள். இவர்களைக் கேள்விகேட்ட பல ஆந்திரர்களை அடித்துதைத்து அட்டூழியம் செய்திருக்கிறார்கள்.

எனக்குத் தெரிந்து தமிழக அரசும் ஆந்திர அரசும் – மாய்ந்துமாய்ந்து, செம்மர அறுத்தல்களுக்கெதிராக பலவிதங்களில், பல தளங்களில் உழைத்துக்கொண்டேயிருந்திருக்கிறார்கள். இந்த ஒரு விஷயத்தில் இவ்விரண்டு அரசுகளையும் குற்றம் சொல்லவே முடியாத அளவில் அவ்வளவு பணிகள் செய்திருக்கிறார்கள். சாம தான பேத தண்டம் என அனைத்து வகைமுறைகளையும் உபயோகித்திருக்கிறார்கள்.

இதைத் தவிர, ஆந்திர அரசு சட்டமெல்லாம் இயற்றி – காட்டில் நுழைந்தால் பெரும்அபராதம், காட்டிற்குள் மரமறுத்தால் சுடப்படுவீர் என்றெல்லாம் ஷரத்துகள் வைத்து – இவற்றையும் தெளிவாக மக்களிடம் கொண்டுசேர்க்க ஆந்திராவிலும் தமிழகத்தின் திருவண்ணாமலை-வேலூர்  மாவட்ட மலைவாழ் பகுதிகளிலும் தண்டோரா போட்டு, பிட் நோட்டீஸ் கொடுத்து, விழிப்புணர்வு நிகழ்வுகள் வைத்து, ஆவணப் படங்களைக் காட்டி, வீதி நாடகங்களை நடத்தி, வீட்டுக்கு வீடுபோய் செய்திகளைச் சேர்த்து – அசாத்தியமாக இவ்விஷயத்தில் நடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். (இப்படி ஜவ்வாதுமலை ஜமுனாமருதூர் கிராமத்தில் நடந்த ஒரு வீதி நாடக நிகழ்வுக்கு நான் போயிருக்கிறேன்; காவலூர் பக்க குக்கிராமம் ஒன்றில் வனத்துறையினர் எச்சரிக்கை பிட் நோட்டீஸ்களை அளிப்பதைப் பார்த்து, அவற்றில் ஒன்றை நான் பெற்றுக்கொண்டுமிருக்கிறேன்)

தொழில்முறை திருட்டு மரம்வெட்டிகளின்  பெண்மணிகளை, மனைவியர்களைக் குறிப்பாகத் தொடர்புகொண்டு – சட்டத்தை மீறி மரம் வெட்டப் போனால், உங்கள் கணவர்களின் உயிர்போய் விடும் என்றெல்லாம் பலமுறைகள் எச்சரித்திருக்கிறார்கள்…

எனக்குத் தெரிந்து கடந்த 4 வருடங்களில் – குறைந்த பட்சம் 7 முறையாவது – பஸ்லோட் லாரிலோட்என  முழுவதும் தமிழ்த் திராவிட மரமகற்றாளர்கள் இருந்த கும்பல்களை நாகலாபுரம் பகுதி ஆந்திர வனத்துறையினர், காவல் துறையினர் (அடிக்காமல், மிரட்டாமல் வெறும் அறிவுரை மட்டும் சொல்லி) சாத்வீகமாகத் திருப்பி அனுப்பியிருக்கிறார்கள். தமிழக வனத்துறையினரும் தம் பங்கிற்குப் பலமுறை இப்படி மரமறுப்பு கும்பல்களுக்கு அறிவுரை சொல்லி, அவர்கள் கிராமங்களுக்குத் திருப்பி அனுப்பியிருக்கிறார்கள்.

ஆனால் – எல்லாம், திராவிடன் காதில் ஊதிய அறிவுரைச் சங்குதான்! ஏனெனில் அயோக்கியக் கொள்ளைதானே அவன் தொழில்? அப்பாவிப் பெண்களை வன்புணர்ச்சி செய்வதுதானே அவன் வழக்கம்??

ஆக – அரசுகள் எடுத்த இத்தனை முயற்சிகளுக்கும், மாய்ந்துமாய்ந்து கொடுத்த அறிவுரைகளுக்கும் பிறகும் தொடர்ந்து திருடிக்கொண்டு பாலியல் பலாத்காரம் செய்துகொண்டு இருந்திருக்கிறார்கள், நம் பேராசைக்கார தமிழக மரம் வெட்டிகள்.

சரி. சொல்ல கொஞ்சம் அசிங்கமாகவும் சினிமாத் தனமாகவும் இருந்தாலும் – நம் தமிழக, திராவிட மிருகங்கள் — ஆந்திரர்களை, ஆந்திரத்தை, காடுகளை – தொடர்ந்து  கற்பழித்ததற்குக் கூலிதான் இந்தத் தண்டனைகள். Those who live by the sword, die by the sword! Yes. நான் பல சமயங்களில், மரண தண்டனையின் அவசியத்தை உணர்ந்தவன். (மரணதண்டனையின் அவசியம்   28/11/2012)

வினை விதைத்தவன் வினை அறுப்பான்.

ஆமென்.

பின்குறிப்பு: இந்த அயோக்கியர்களின் ‘இழப்பிற்கு’, நம் லேம்டக் தமிழக ‘பன்னீர்செல்வம்’ அரசு உதவிப்பணம் வேறு கொடுத்திருக்கிறது என அறிந்துகொண்டு இறும்பூதடைந்தேன். திராவிடத் தமிழகத்துக்கு வெட்கமோ, சூடுசொரணையோ இல்லவேயில்லை என்பதற்கு இதுவும் ஒரு சான்று.

இதைவிட மோசம், பாமக கட்சியின் டாக்டர் ராமதாஸ் – சக வன்னியர்கள் என்ற பார்வையில், இந்தக் கொள்ளைக்காரர்களில் சிலருக்கு மட்டும் உதவி செய்ய நினைப்பது!

இவற்றையெல்லாம் விட அசிங்கமான நிகழ்வு – மனிதவுரிமை, விடலைத்தன வினவு இயக்கங்களெல்லாம் – பிலாக்கணம் வைத்து ஆந்திரர்களையும் காவல்துறையினரையும் வசைபாடுவதுதான்! ஏண்டா தொளில்முறை மனிதவுரிமைக்காரன்களா, ஒரு காரணமுமில்லாமல் ஆந்திராகாரன் ஒழிக்கப்பட்டால், கற்பழிக்கப்பட்டால், மரம் வெட்டப்பட்டால், ஆந்திரா வன அதிகாரியும் கொல்லப்பட்டால் – அதெல்லாம் பரவாயில்லையா?

இவற்றுக்கெல்லாம் சிகரம் வைத்தாற்போல நடந்த கேவலம் – நம்மூர் திராவிட விசிலடிச்சான் குஞ்சுகள், தமிழ் உணர்வாளர்களெல்லாம் –  இணையத்தில் பொங்கியெழுந்து போராளித்தன வாந்தியெடுத்ததுதான்.

இவற்றிற்கு அப்பாற்பட்டு எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியம் தந்த விஷயம் – ஒரு கேள்விதான், அதாவது: ஏண்டா பூவுலகின் நண்பர்களா! நீங்களாவது மனிதவுரிமையப் பத்திப் பேசாம மரவுரிமையைப் பத்திப் பேசியிருக்கலாமேடா! வொங்க வூட்ல மரச்சாமான் அல்லாம் கீதுன்னிட்டு குற்றவுணர்ச்சியோட நேர்மையா வெஷயங்களப் பாக்கற ஜாதியில்லயேடா நீங்க! சந்துல சிந்து பாடிக்கினே இஷ்டத்துக்குப் போராடிக்கினே இருப்பீங்களேடா! வொங்க்ளுக்கு இன்னாடா ஆச்சி??

 -0-0-0-0-0-0-0-

நம் தமிழகத்தின் தலையாய பிரச்சினைகளில் ஒன்று என்னவென்றால் – நமக்கு, ‘தொன்றுதொட்டு’ கடைந்தெடுத்த அயோக்கியர்களை, மாபாவிகளை, அற்பர்களைத் தான் ஆராதித்து வழிபட்டு புல்லரிப்பு அடையும் வழக்கம். இப்பதர்களுக்கு, திராவிட இயக்கம் சாராத எடுத்துக்காட்டுகள்: பிரபாகரன், வீரப்பன் வகையறாக்கள். நம்மைச் சொல்லியும் குற்றமில்லை – நம் செல்ல திராவிட இயக்கம், நம் மூளைகளைக் காயடித்திருக்கும் விதமே அலாதிதான்!

• மரணதண்டனையின் அவசியம்   28/11/2012
• என்கௌன்டர்கள் – சில குறிப்புகள் 04/12/2012
• அலக்கியம், காப்பிக்கடை, அரைகுறைத்தனம் – இன்னபிற இழவுகள்… (31/12/2014 வரை )
• போங்கடா, இதுதாண்டா *&#@! பதிவுகள் (4 ஸெப்டெம்பர், 2014 வரை)
• திராவிட (எதிர்ப்)பக்கங்கள்… (01/04/2015 வரை!)